من و وروجکم

سلام   نمیدونم چی بگم  حالم خوبه وقتی  که مشغول خیاطی ام  ولی زمانی که بی کارم یا خوابم یا با پیشی بازی میکنم  دارم کم کم به نداشتن  عادت میکنم  خیلی کمتر از گذشته به فکر بچه هستم ، انگار داره برام غریبه میشه که احساس مادری داشته باشم  یه سری فکری جدید دارم که اگه خدا بخواد درست  همه چی پیش بره شاید خوشحالتر  و سالمتر زندگی کنم به دعا هاتون همچنان نیازمندم و دعا میکنم که هیچ کس حسرت هیچ چیز و  نخوره،  حالا هر چی که باشه  نمیدونم که دلم پر ، خالی یا اصلا چه حسی دارم بیشتر احساس خلاء میکنم انگار دارم خالی از همه احساسات دنیا میشم که نمیدونم خوبه یا بد ... فقط میگذرون...